Nolan, Αθήνα (Τ: 210 3243545)
Το φαγητό του Σωτήρη Κοντιζά είναι νοστιμότερο από ποτέ.
‘Αρχισα το γεύμα μου με το ρύζι ατμού με ποσέ αυγό, λάδι τρούφας και μαϊντανό, ένα αγαπημένο πιάτο για το οποίο θα επέστρεφα ξανά και ξανά στο Nolan, το εθιστικό πατατόψωμο και το ιδιαίτερο σταμναγκάθι με σουτζούκι και ρικάκι.
Στο τέλος επέλεξα τα Gyoza με χωριάτικο κόκορα. ‘Ενα γεύμα μοναδικό, το οποίο ακόμα αναπολώ και λιγουρεύομαι. Well done!
Ikigai, Αθήνα (Τ: 2103250535)
Είναι το νέο project του ‘Αρη Βεζενέ μαζί με την ομάδα του Birdman, που δεν είναι ακριβώς εστιατόριο αλλά ένα ιδιαίτερο, γιαπωνέζικο grocery concept store στην οδό Σκούφου που εστιάζει στο φαγητό και συμπεριλαμβάνει αρκετές διαλεχτές, ιαπωνέζικες λιχουδιές, κρεοπωλείο, αξεσουάρ μαγειρικής και μια κάβα με πολλές και ενδιαφέρουσες επιλογές σε Γιαπωνέζικα ουίσκι, σάκε και μπύρες. Αν αγαπάς την Ιαπωνική κουζίνα, θα το αγαπήσεις.
Στον ίδιο χώρο στεγάζεται πλέον και η κουζίνα του Ekiben – την οποία απολαμβάνεις είτε σε take away, είτε επιτόπου στον πάγκο με τις τρεις μόλις θέσεις, χαζεύοντας ταυτόχρονα τους μάγειρες εν δράσει στην ανοιχτή κουζίνα ή στέκοντας στο πεζοδρόμιο απολαμβάνοντας το μενού του Ekiben στον εξωτερικό πάγκο.
Δεν πρόλαβα τις εσωτερικές θέσεις με αποτέλεσμα να αράξω στο πεζοδρόμιο όπου και καταβρόχθησα το φαγητό μου. Δοκίμασα το περιβόητο birdman smash burger που τόσα έχω διαβάσει, το Κοτόπουλο katsu (το ψωμάκι του, όμως, κάπως απογοήτευσε) και τα νόστιμα Wagyu beef gyoza.
Πολύ θα ήθελα να δοκίμαζα τα Ekiben bowls. Επιφυλάσσομαι για την επόμενη φορά.
Birdman, Αθήνα (Τ: 210 3212800)
Θα με βρεις συχνά να κάθομαι στο πάγκο του σπουδαίου Birdman με ένα ποτήρι κρασί και κάτι να τσιμπολογώ. Απόλαυσα δεόντως το καταπληκτικό Birdman Tataki Mirandesa. Εκτίμησα επίσης ιδιαίτερα την ευγένεια και ευελιξία του service στο να με εξυπηρετήσει άψογα και να με κάνει να νιώσω άνετα μέχρι να συναντήσω την παρέα μου.
Okio restaurant, Αθήνα (Τ: 210 3311436)
Η κουζίνα του βαδίζει μεταξύ μεσογειακής και ασιατικής κουλτούρας. Το μενού δεν είναι ούτε μεγάλο, ούτε μικρό και παρουσιάζει αρκετές ενδιαφέρουσες επιλογές. Διαπίστωσα ότι δεν διαχωρίζεται σε πρώτα, σαλάτες, κυρίως και γλυκά. Ευνοεί τη λογική της μοιρασιάς αφού όλα τα πιάτα μπαίνουν στη μέση.
Πήγα μεταξύ εστιατορίων και πριν από θέατρο – κάτι που έκανα αρκετές φορές στο ταξίδι αυτό – για ένα γρήγορο, μοναχικό γεύμα. Επέλεξα 2 πιάτα μόνο. Το πιάτο που αγάπησα είναι η παλαμίδα με αμύγδαλα, νεροκάρδαμο, σφένδαμο και γλυκιά σάλτσα από τσίλι. Το ταρτάρ μόσχου, γραβιέρα, τηγανητές πατάτες και ρόκα ήταν νόστιμο χωρίς να έχω ξετρελαθεί, όμως.
‘Ισως να αξίζει να πάω ακόμα μια φορά και να δοκιμάσω περισσότερα πιάτα του.