Tennis Club Λάρνακα (Τ 24656999)
Εδώ θα δοκιμάσεις γευστικό χοιρινό σουβλάκι στην πίτα ή στο πιάτο. Στο μενού συμπεριλαμβάνονται επίσης σεφταλιές, σουβλάκι κοτόπουλο, λουκάνικο, παστουρμάς, χαλούμι, σαλάτα, πατάτες τηγανιτές και μερικές βασικές αλοιφές. Επίσης ελιές μαύρες στα κάρβουνα, κολοκούθκια με τα «αφκά» και ραβιόλες χαλλούμι. Τα δε σπέσιαλ τους είναι αρνίσια παϊδάκια, συκώτι βοδινό και μανιτάρια του Πλουτή.
Είναι όντως ο ‘Ομιλος Αντισφαίρισης Λάρνακας και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Το εστιατόριο είναι δίπλα ακριβώς στα γήπεδα. Ο χώρος είναι υπαίθριος και αρκετά συμπαθητικός με τα φωτάκια πάνω από τα τραπέζια. Πήγαμε χωρίς κράτηση, δεν ήταν προγραμματισμένο και όλα τα τραπέζια ήταν κατειλημμένα. Μας βολέψανε όμως σε ένα τραπέζι στο μέρος όπου προσφέρεται για καφέ. Αν είσαι Σκαλιώτης, είμαι σίγουρη ότι το γνωρίζεις. Αν όχι, πήγαινε γιατί το σουβλάκι του είναι όντως εξαιρετικό.
Sunmoon Hospitality, Λάρνακα (Τ 24400921)
Πέμπτη απόγευμα με αγαπημένη φίλη στη Λάρνακα. Εξουθενωτικό περπάτημα, μάλλον άσκηση, κατά μήκος της θάλασσας από την παραλία Μακένζυ μέχρι την πλατεία Ευρώπης. Μου έκανε εντύπωση η ζωντάνια της πόλης και κάποια παραλιακά μπαράκια που δεν είχα ιδέα την ύπαρξη τους. Και πραγματικά υπήρχε πολύς κόσμος που περπατούσε και χάζευε. Έσφιζε από ζωή το παραλιακό μέτωπο της Λάρνακας! Φυσικά μετά από τόσο περπάτημα, πάνω από μια ώρα, διψάσαμε και ψάχναμε για τι άλλο? Ένα μπαράκι! Πήγαμε στο “Κλειδί”, του οποίου λάτρεψα τον μικροσκοπικό, εσωτερικό χώρο, αλλά ήταν σε διαδικασία να ανοίξει και φύγαμε. Συνεχίσαμε την εξερεύνηση και πέσαμε πάνω στο Sunmoon. Ρωτήσαμε αν σερβίρει ποτό και αράξαμε στο κεντρικό ψηλό τραπέζι του μαγαζιού. Πιάσαμε αμέσως την κουβέντα με τον ιδιοκτήτη, τον Παναγιώτη Σάββα, ένα πολύ ενδιαφέρον άτομο με άποψη, ευγένεια και πάθος για την Κύπρο μας και τα προϊόντα της.
Ο χώρος είναι φανταστικός, ήταν στάβλος το 1880, αποθήκη ξυλείας αργότερα και το 2021 μετατρέπεται σε βάση του Sunmoon. Χωρίζεται σε 3 τμήματα και λειτουργεί ως χώρος εργασίας και δημιουργικότητας και προσφέρεται για ενοικίαση για επαγγελματική ή προσωπική εκδήλωση. Το πρώτο κομμάτι λειτουργεί και ως μπαράκι μόνο κάθε Πέμπτη - πόσο τυχερή ήμουν που το πέτυχα. Η ομάδα προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες υποστήριξης (brand support), αναλαμβάνει catering και διοργανώνει masterclasses, σεμινάρια και workshops γευσιγνωσίας. Μότο τους η φιλοξενία, ο καθρέφτης του πολιτισμού της κάθε χώρας. Αξίζει να ρίξεις μια ματιά στην ιστοσελίδα τους και να ενημερωθείς σχετικά.
Πίσω στον Παναγιώτη, να αναφέρω ότι είναι παθιασμένος με τα οινοπνευματώδη ποτά (spirits), ερευνά και πειραματίζεται με τεχνικές παραγωγής γεύσεων και παλαίωσης των σε κυπριακή νεροκολοκύθα (κολότζι). Πολύ θα ήθελα να δοκίμαζα ένα παλαιωμένο dry martini. Θα επιστρέψω!
Επιπρόσθετα στο χώρο θα βρεις επιλογή κυπριακών προϊόντων προς αγορά, όπως κυπριακές μπύρες, αλοιφές, ξύδι και άλλα. Εντόπισα δε έναν εξαιρετικό μαγνήτη της Κύπρου μας, σχεδιασμένο από τη σύζυγο του Παναγιώτη, που πολύ ήθελα να αγοράσω αλλά ξεχάστηκα.
Χαίρομαι να συναντώ ανθρώπους που αγαπούν το νησί μας και βγάζουν προς τα έξω τα καλά τούτου του τόπου. Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά.
ΥΓ Φυσικά και τον ρώτησα για συστάσεις για καλό φαγητό. Μου είπε και πήρα σημειώσεις!
SeaNatra Lounge Bar & Restaurant (T 24322593)
Ο χώρος δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Με ξένισαν οι στολές των σερβιτόρων, οι οποίες παραπέμπουν μάλλον σε ασιατική κουζίνα.Ούτε η εξυπηρέτηση, όμως, δεν με ικανοποίησε. Είναι λες και δεν υπάρχει ταυτότητα σε αυτό τον χώρο. Η κουζίνα κινείται σε μεσογειακά επίπεδα, «κάπως πειραγμένη», είπε ο σερβιτόρος όταν τον ρώτησα. Δεν είμαι σίγουρη. Δεν με εντυπωσίασε. Να αναφέρω επίσης ότι κυκλοφορούσε ναργιλές στα διπλανά τραπέζια.
Το φαγητό χωρίς να είναι κακό, δεν ήταν τόσο καλό ώστε να με κάνει να θέλω να έρθω από την Λευκωσία να το φάω. Ξεχώρισα το λαβράκι φρικασέ και σαν χειρότερο πιάτο θα αναφερόμουνα στο ιβηρικό χοιρινό και στην παρουσίαση και γεύση του μοσχαρίσιου καρπάτσιο. Η αβοκάντο σαλάτα ήταν απογοητευτική στην εμφάνιση – δεν την δοκίμασα καν. Το λιγκουίνι με μανιτάρια και τρούφα και το κοτόπουλο harissa ήταν απλά μέτρια. Το γλυκό στο τέλος, το γαλακτομπούρεκο, φύλλο κρούστας, κρέμα βανίλιας, σιρόπι από μαστίχα και παγωτό φιστίκι Αιγίνης, αν και αξιοπρεπέστατο, δεν με ξετρέλανε.
Comments